Najpiękniejszy dzień

Hejka 

Dopiero wróciłam dobre 3 h spędziłam u weta, ale cóż najlepszy w mieście to trzeba :) 

Kolejne opowiadanko dla was, Dark Angel pamiętaj, że mam 4 łapego synka więc nie morduj ;) Mam nadzieję, że się będzie podobać, kolejne jutro bo od pon planuje nową serie . 

Nastrój Pauliny powoli zaczął udzielać się Karolinie. Z niewiadomych przyczyn Paulina była szczęśliwa i wesoła jak nigdy 
- Nie wiem, mogę to rozważyć, wiesz co Paula ja nie wiem  jak odwdzięczę Ci się za to wszytsko, gdyby nie Ty już chyba bym dawno się załamała - Mówiła patrząc w okno 
- Daj spokój, to nic wielkiego  - Cały czas stała obejmując ja i patrząc przez okno, zachód słońca był tego dnia wyjątkowo piękny. 
- Wielkiego, wielkiego byłaś przy mnie i Dominice od początku i zawsze mogłam na Ciebie liczyć. Nie mam pojęcie jak Ci za to dziękować. 
- Daj spokój niuńka, na bank zrobiła byś dla mnie to samo 
- W sumie to masz rację  
- No widzisz 
  - Kocham Cię, cudowną jesteś przyjaciółką 
- Ej, ej bo będę zazdrosny - Usłyszała głos na za pleców znajomy, głos ten który kochała i pragnęła usłyszeć od dawna. Ten za którym co dnia cholernie  tęskniła jak za niczym innym na świcie. Ten sam głos, który kochała jak nic innego. Odwróciła się gwałtownie i znieruchomiała, nie była w stanie wydusić z siebie ani jednego słowa.
- Paulina - Wydukała po chwili - Ja mam przywidzenia....
- Kotek, to ja - Powiedział Cicho, uśmiechnął się 
-A....l....e....... - Nie umiała skleić prostego zdania 
- Niunia to cholernie skomplikowane  i może się wydawać nie wiarygodne, ale nie masz przywidzeń to Mikołaj. To Twój Mikołaj, ja wiem że myślisz że to tylko sen....
Białach już nie wytrzymał tylko podszedł do Karoliny i mocno ją przytulił
- Skarbie tęskniłem za Tobą - Ona nie odpowiedziała nic tylko płakała, po chwili podniosła wzrok i spojrzała na niego, on delikatnie musnął jej usta 
- Ale jak to ? - Zapytała patrząc mu w oczy, w których miała łzy tym razem łzy szczęścia.
- dobra siadajcie powiemy Ci jak to było - Zaczął Walczak i opowiedział jak Janosik wymyślił śmierć Białacha, a w tym czasie dobijał go tym jak jego najbliżsi cierpią, i wykorzystywał go do produkcji narkotyków i handlu. Już tydzień temu były znaki, że żyje ze jest wszytsko ok ale nikt nie chciał jej dawać nadziej. A ten wyjazd służbowy Pauliny to był wyjazd po Białacha. Policjantka słuchała tego wszystkiego przytulona do Mikołaja, po jej policzku płynęły łzy, a z czasem rozpłakała się jak dziecko  - Maleńka co Ty taka płaczliwa? - Dobrze wiedział, że to dużo emocji jak na jedną osobę, ale Karolina nie była nigdy, aż tak wylewna.
- W ciąży podobno tak bywa   - Wypalił Walczak bez myślenia 
- Jesteś w ciąży  
- Tak, będziesz tata - Uśmiechęła się 
- Kocham Cie - Powiedział i pocałował ja namiętnie, a potem położył ją rękę na brzuchu 
- Chłopak, dziewczyna?
- Jeszcze nie wiadomo jutro mam wizytę. paulina miała iść ze mną
- Paulinka nie wiem jak Ci się za to wszytsko odwdzięczę - Zaczął Mikołaj 
- Daj spokój nie ma za co, a teraz zostawiamy was samych 
- A Tylko powiedźcie czy mamy przekazywać wiadomość Dominice ? - Dodał Kuba 
- Wraca po jutrze  tak ?
- Tak, w piątek - Odpowiedziała Karolina cały czas przytulona do Mikołaja 
- To poczekamy do piątku - Uśmiechnął się do Rachwał 
- To my uciekamy. Narka, a jutro będziemy po was rano na to przesłuchanie - Powiedział Kuba 
- Do jutra 
- Cześć - Odpowiedzieli Rachwał z Białachem 
- Nie mogę w to uwierzyć - Zaczęła Karolina 
- Ja też - Odparł Białach, i spojrzał jej w oczy. Można było dostrzec w nich radość, ale i ogromną tęsknotę, obydwoje pragnęli siebie jak nikt inny na świecie. Mikołaj zaczął składać na jej ustach pocałunki przerywając co jakiś czas i powtarzając jak bardzo tęsknił, teraz zaczął składać pocałunki na jej szyji ona odchyliła lekko głowę i zmrużyła oczy, od dawna nie była tak szczęśliwa. Brakowało jej bliskości, obecności Mikołaja, tego że przy nim mogła przestać być tak silna i niezależna. 
Jego pocałunki stawały się coraz bardziej namiętne,. Białach spojrzał jej głęboko w oczy po czym namiętnie pocałował i wziął na ręce, zaniósł do sypialni.
Rano koło 10 Paulina z Walczakiem przyjechali po Białacha i Karolinę, Kupis z Jaskowską zarządzili, żeby ktoś ich przywiózł. Oczywiście para policjantów wczoraj była tak zajęta sobą, że nie zamknęli drzwi więc, przyjaciele weszli bez problemu. 
- Mikołaj, Karolina - Krzyknął Kuba, ale nikt nie odpowiedział 
- Chyba śpią  - Stwierdziła Paulina 
- Super Sherlocku jak na to wpadłaś, chodź trzeba ich obudzić - Kuba z Karoliną poszli na górę, w sypialni Karola i Mikołaj spali przytuleni do siebie. Rachwał uśmiechała się przez sen 
- Szkoda mi ich budzić  - Powiedziała, ale i tak obudziła śpiochów 
- Wach, Walczak co Wy tu ?
- Przesłuchanie i nauczcie się drzwi zamykać 
- Za ile ?
- Półtorej 
- Dobra wstajemy, ale Paulinko zrób kawki - powiedziała Karolina 
- Dla mnie kawa, dla niej herbatka. A teraz wynocha - Powiedział Mikołaj, Paulina z Kuba zeszli na dół. Kuba zrobił 3 kawy i herbatkę dla Karoliny, Paulina nawet zrobiła śniadanie. 
- A moja kawa ? - Zapytała Karolina 
- Skarbie teraz, zero kawy i zdrowie odżywianie - Powiedział Białach i przytulił ją od tyłu 
- Ale 
- Nie ma żadnego, ale
- Paulina ratuj 
- Kochana zapomnij.  Prawie 4 msc , żyłaś o kawie i to paru dziennie, praktycznie bez jakiegoś specjalnego odżywiania, i snu to może w końcu ktoś Cię ustawi. Bo mnie nawet słuchać nie chciałaś, a groźby Walczaka miałaś gdzieś - Mikołaj spojrzał się groźnie na Karolinę 
- Pyszna herbatka - Upiła łyka. 4 przyjaciół zjadła śniadanie i pojechali na komendę na przesłuchanie Mikołaja, spędzili tam mnóstwo czasu, a zaraz po udali się do lekarza. Dowiedzieć się czy będzie mały Białach czy mała Białach